ในอดีตผู้คนใช้ฟืนทำน้ำร้อน กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการขว้างฟืนในเตาเผาและทำให้น้ำเดือดโดยปล่อยให้มันไหลผ่านท่อ อย่างไรก็ตาม กระบวนการนี้ไม่มีประสิทธิภาพและมีข้อเสียหลายประการ เช่น ควัน เขม่า และขี้เถ้าที่ปล่อยสู่อากาศ ทุกวันนี้คนส่วนใหญ่ใช้เครื่องทำน้ำร้อนเพื่อให้น้ำร้อน เครื่องทำน้ำร้อนคืออุปกรณ์ที่เก็บน้ำร้อนไว้ที่อุณหภูมิระหว่าง 40-55 องศาเซลเซียสเพื่อใช้ในภายหลัง อุปกรณ์นี้มักจะประกอบด้วยขดลวดโลหะหรือท่อที่เติมน้ำเย็นและให้ความร้อนจากแหล่งพลังงานภายนอก เช่น ไฟฟ้าหรือก๊าซ ถังเก็บนี้สามารถเก็บน้ำร้อนไว้เพียงพอสำหรับการใช้งานหลายอย่างภายในหน่วยครอบครัว ก่อนที่จะต้องอุ่นซ้ำอีกครั้ง — การใช้น้ำร้อนเพื่อให้ความร้อนครั้งแรกเกิดขึ้นในกรุงโรมโบราณ ซึ่งมีการใช้ท่อระบายน้ำเพื่อให้ความร้อนแก่น้ำ ทำได้โดยใช้ไฟเผาหินที่กักอยู่ในท่อระบายน้ำ ในปัจจุบัน เครื่องทำน้ำร้อนมีสองประเภทหลัก: แบบทันทีและแบบจัดเก็บ ถังเก็บน้ำร้อนตามต้องการโดยเก็บน้ำร้อนจากรอบก่อนหน้า หน่วยทันทีมีลักษณะคล้ายกับหน่วยจัดเก็บ แต่ใช้แหล่งพลังงานภายนอกเพื่อให้ความร้อนแก่น้ำในขณะที่ไหลผ่าน — น้ำร้อนในถังหรือภาชนะแล้วแจกจ่ายไปยังบ้าน น้ำได้รับความร้อนจากแหล่งพลังงาน เช่น ไฟฟ้า พลังงานแสงอาทิตย์ ก๊าซธรรมชาติ หรือน้ำมัน เครื่องทำน้ำอุ่นมีสองประเภท: ไฟฟ้าและแก๊ส เครื่องทำน้ำอุ่นไฟฟ้ามีราคาถูกกว่าแบบใช้แก๊สแต่ต้องใช้เวลานานกว่าในการต้มน้ำ
